Her gün yeni bir acıyla uyanıyoruz. Sokaklarda yürürken, markete giderken ya da işe yetişmeye çalışırken, hepimizin aklının bir köşesinde aynı korku var: Güvende miyiz? Yirmi altı suç kaydı olan bir cani, elini kolunu sallayarak aramızda dolaşabiliyor. Her an bir sokak köşesinde, hiç beklemediğimiz bir anda, yoktan sebeple öldürülebiliriz. Bu düşünce bir gerçeklik halini aldığında ise, işte bugün olduğu gibi, içimizi dağlayan haberlerle sarsılıyoruz. İstanbul’da gencecik bir polis kızımız, görev başında şehit edildi. Bu nasıl olabilir? Yirmi altı suç kaydı olan biri nasıl olur da aramızda dolaşabiliyor? Batının yasaların entegre ettiği bir sistemde adalet sağlanmadığı bir düzenin içinde, kendimizi güvende hissetmek gittikçe zorlaşıyor. Peki, bu düzeni değiştirmek adına ne yapıyoruz? Çocuklarımızı nasıl yetiştirdiğimiz çok önemli. Onları bu kaosun ortasında merhametle büyütmek, yalnızca bir erdem değil, bir zorunluluk. Merhamet, toplumun en temel direğidir. Çocuklarımız, başkalarına karşı empati kurmayı, zarar vermek yerine iyilik yapmayı öğrenmeli. Şiddetin, acımasızlığın hüküm sürdüğü bu dünyada, bizim en büyük görevimiz, çocuklarımızı merhamet eksenli yetiştirmektir. Biliyorum, sistemdeki aksaklıklar ve insanların içindeki kötülük karşısında umutsuzluğa kapılmak kolay. Ama çocuklarımıza doğru değerleri vermek, onları merhametle donatmak, geleceği kurtarmanın ilk adımıdır. Belki de toplumsal düzeni onarmanın yolu, onları daha adil, daha vicdanlı bireyler olarak yetiştirmekten geçiyor. Ve evet, belki o suç kaydı olan bütün caniler bu dünyada dolaşmaya devam edecek, ama biz yeni bir nesil inşa ederken, onların bu düzeni bozmasına izin vermeyeceğiz. Yasin Taha Keskin