Merhamet, insanın en güçlü yanı olduğu kadar en zayıf yanı da olabilir. Ancak bu zayıflık bile, insanın gücü sayılır. Bir şair dostumdan Neyzen Tevfik ile Ahmet Rasim arasında geçen bir olayı dinlemiştim.   MERHAMETİN KARASI “Neyzen sokakta çökmüş yere. Yalın ayak... Bir çocuk yaklaşmış yanına: “Boyayalım mı?” Neyzen acımış: “İskarpinim yok, yüzümü boya” demiş. Cebindeki üç kuruşu da çocuğa vermiş. Ahmet Rasim geçiyormuş oradan. Neyzen’i görünce: “Bu ne? Othello’yu mu oynadın? diye sormuş. Neyzen’in cevabı düşündürücü olmuş: “Merhamet bazen insanın yüzünü kara çıkartır üstat!” Ahmet Rasim, Neyzen Tevfik’i evine götürmüş, yüzünü yıkayıp, temizlemiş. Neyzen aynada kendine bakmış. "Üstat" demiş. "Allah’ımıza şükürler olsun ki böyle bir yüz karam oldu. Ya merhametsizlerin yüz karasından olsaydım: onlar asla çıkmaz…” Bu anıyı borçlu olduğum Gürsel Fırat’ın ozan yüreğinden öperim…   TANRISAL DOKUNUŞTAN ŞEYTAN ENTRİKALARINA… Bir hikâyecik daha paylaşmak istiyorum: 2. Paylaşım savaşı yılları…  Yani haramilerin, mazlumların sofrasını talan ettiği yıllar. İtalya, teknolojisi, tankı, topu, tüfeği ile çölde kendine yaşam bulmuş Libya halkına saldırır. Konu yer altı zenginlikleri olunca, İtalyanların yüzündeki merhamet boyası silinmiş, altından vahşi bir millet çıkmıştır. Katedrallerini süsleyen Michalengelo’nun tablosundaki Tanrının merhamet dokunuşu, şeytanın zulüm makinesine dönüşür. İtalyan kiliselerinin sunaklarındaki dualar, bomba olur, mazlum Libya halkını yakmaya başlar.. Libya Çölleri, bu gün bile insanlığı utandıracak işkencelere sahne olur. Bu zulmün mimarı İtalyan General Graziani’dir. Libya halkı, Bir öğretmen olan Ömer Muhtar önderliğinde İtalya’nın medeniyet yutan silahlarına karşı bağımsızlık savaşının destanını yazar.     ÇÖLLERE GÖMÜLEN MEDENİYETLER Tuzak ve entrikalarla Ömer Muhtar esir edilerek zincire vurulur ve Roma’ya götürülür. Ömer Muhtar, elleri zincirli olarak Grazianı’nın karşısına getirilir. Onursuz muzaffer Grazianı, onurlu mağlup Ömer Mehtar’a madeni bir para gösterir ve:  .  “Neden direniyorsun? Bu gün Libya’da artık İtalyan parası geçerli…” der. Ömer Muhtar, paraya şöyle bir bakar ve General’e: “Libya çöllerinin kumları altında, bunun gibi birçok medeniyetin parası gömülüdür” diye cevap verir.   Graziani, fikrinde ısrarlıdır: “İtalya’nın üstünlüğünü kabul et, aksi takdirde idam edileceksin…” deyince Ömer Muhtar: “Beni idam edebilirsiniz. Ben yine de cellâtlarınızdan uzun yaşayacağım… Çünkü ben Libya’nın bağımsızlığıyım…” der. Gerçekten Ömer Muhtar yiğitçe, kahramanca ölüme yürür; cellâdı sinsi ve korkak… Ve gerçekten de Ömer Muhtar Libya Halkının bağımsızlık meşalesi olarak yanar. Ve bu gün tarih onu daima yaşayan bir simge olarak anar… Cellâdının adını hatırlayan bile bulunmaz.