Savaş kelimesi iç belleğimizde igrelti ve ironi oluştursa da hayat mücadelemizde her birimiz bir savaşçıyız. Her gün önümüze yeni hedefler ve yeni engeller çıkıyor ve bunlarla savaşmak ve mücadele etmek zorunda kalıyoruz. Hayat pahalılığı, ekonomik zorluklar, sevgi yoksunluğu, alım gücünün az olması, ailevi sorunlar, çevresel sorunlar, iş ile alakalı sorunlar ve bunlar gibi nice problemler ile mücadele etmek savaşmak zorunda kalıyoruz.     Toplumların kendi içindeki gizli iç çatışmalarıyla savaşıyoruz, ‘’konu komşu ne der?’’, ‘’komşunun oğlu sınavdan 80 almış, sen 65 almışsın’’, ‘’görümce ev eşyasını yenilemiş biz neden yenileyemiyoruz’… Bunlar gibi binlerce soru ve muhatapları bizler her daim savaş ve savunma halindeyiz. Markete gittiğimizde artan fiyat ve alım gücümüzün düşmesiyle de savaşıyoruz. ‘’Yokluk mertliği bozar’’ şimdiye kadar ahlaki ve edebi konularda çok iyi olun ama evinize bir gün ekmek götürmeseniz, mertlik bozulur işte o vakit içsel ve çevresel savaş başlar.    Tarlasını ekip biçemeyen çiftçiler, dükkânına malzeme alamayan esnaf, arabasına yakıt koyamayan şoför esnafı ve bunlar gibi onlarca yorgun savaşçılar bir anda ortaya çıkar. Bu günlerde geçecek elbet, ‘’her karanlık gecenin bir aydınlık sabahı vardır’’.  Sevgi yoksunluğu; en çokta bununla savaşıyoruz ve dahi sevgimizi sevdiklerimize belli edemiyoruz. İletişimde karşı tarafa anlaşıla bildiğin kadarsın. İstediğin edebiyat kurallarını kullanarak konuyu anlat, yada vurgu tonlama vs.. mükemmel bir şekilde yap nafile, karşı taraf seni anladığı kadarsındır.       Elimizdekilerle yetinmeyip, onların yokluklarıyla savaşıyoruz. Kıymet vermeyip kıymetsizliklerle savaşıyoruz. Her zaman başkalarının fikirlerine saygı duymayıp fikirlerle savaşıyoruz. İç belleğimizde ve bilinçaltımızda kendimizle bile savaşıyoruz. Yorulduk artık, hiçbir şeye tahammülümüz kalmadı ve bu savaşmalar neticesinde gergin ve asabi olduk. Asık suratlı somurtkan olduk, hayat enerjimiz bitti, sabrımız bitti. Biz ne ara bunlar olduk!...     Her birimiz savaşmaktan yorulduk, beyaz bayrakları çıkarma vakti geldi galiba. Hoş görü ve biraz tebessümün açamayacağı gönül yoktur diye düşünüyorum. İyilikleri paylaşacağımız günler gelsin artık. Güneş her yeni gün ufuktan bizler için parlıyor, yağmurlar bizler için yağıyor, çiçekler bizler için açıyor. Bunlarla savaşmaktan teşekkür etmesini unuttuk galiba Yüce Allah’a şükretmesini unuttuk. Bütün güzellikler sizin olsun kıymetli okurlarım, Allah’a ısmarladık. Hoşça kalın….