BABA... NERDESİN??? Tam 6 gün... Gündüzün geceye... Dakikaların saate... Belirsizlik... Telaş... Stres... Biraz korku... Biraz heyecan dolu, uykusuz geçen tam tamına 6 gün... 6 × 24 saat... Gözleriniz uyumak ister, uyuyamazsınız. Ya diğer ıstırablı bir hastanın naraları veya monitörün bitmek ve durmak bilmeyen sesleri bir işkence gibidir, tam uyudum derken hemşire kızımızın  "Bülent amca kan alma, iğne zamanı" sesi... Bir ses... Bir nefes... -Haydi evlat sanki biraz nazlanıyormusun... -Her tarafim dökülüyor baba.. -Olur o kadar canım. -Anjiyo anjiyo olmaktan çıktı baba, ameliyathanede hocamla bir yandan zikir(!) çektik bir yandan da bağırma egzersizleri(!) yaptık... -Hadi yaaa. Bu kadar sıkıntılı yâni -Daha ne diyeyim be babaaa... Ak saçın ile dimdik karşımda duruyordun. Ne zaman elimi uzatsam... Ne zaman koşup yanına gelmek istesem film kopuyordu. Tekrar uyumak.  Tekrar aynı rüyayı görmek istesemde olmadı.  Bir tünel...  Kıpkırmızı...  Sonunda sen vardın ve  "hadi gelsene" diyorsun.  Söylüyordun söylemesine de...  Ne zaman elini yakaladım desem hep kaçtın. Olmadı... Olamadı... Kaç kez pikeyi başımın üstüne örtüp ağladım, ağladım, ağladım... Baba... Nerdesin... Nerde... Koca yürekli..  Merhamet ve şefkat kahramanı 6 gün boyunca hep yanımda idin. Koştum... Koştum... Tam tutacakken hep uyandım meğerse halüsinasyonlar görüyormuşum. Oysa biliyordum ki yanımda idin... Yıllar önce gene kötü hastalığa yakalanmış ve ameliyata girmiştim. Kapıda bir an önce ameliyattan çıkmamı bekleyen sıkıntı ve üzüntüden bir gecede altın sarısı saçlarını bembeyaz bir pamuğa çeviren koca yürekli adam vardı.. Baba... Sarılmayı... Koklamayı... Gülen gözlerin ile " Hanım uncu geldi" diyen adamı Adam gibi adamı... Babamı... Seni... Bir tek seni... Bir şiir içimde biriken kar topu gibi... Beni... Bizi... Okudum... Sonra bir kez daha... Bir de seninle beraber okuyalım mı? ANLARSIN .......... Öyle yorgunum ki hiç sorma Sen halimden anlarsın Sabahlara kadar oturup konuşalım Kimse duymasın Mavi bir gökyüzümüz olsun Kanatlarımız dokunarak uçalım İnsanlardan buz gibi soğudum İşte yalnız sen varsın Öyle halsizim ki hiç sorma Anlarsın... (Cahit KÜLEBİ) Seni... Seni baba.. Çok özledim. Gene salya sümük ağlıyorum işte. Baba... Nerdesin... Nerde!!! Selam ve dua ile. Bülent ERTEKİN