NEDEN BİZ İHTİYACI OLMAYAN İNSANLARA KARŞI CÖMERT OLDUK? Cömertmiyiz??? Şüpheli... Yardımsevermiyiz??? Bana kalırsa o da şüpheli. Zira; ne cömertliği biliyor, ne de yardımseverliği. Ne zaman cömert olsak... Ne zaman yardımseverlik duygularımız kabarsa sağdan soldan gelen şeytani sesler elimizi cebimizden, kalbimizi cesedimizden alıp bizi bizden, bizi tüm manevi duygulardan alıp tarumar edip bir kenara bırakıyor. Sağdan, soldan, önden, arkadan gelen fısıltılar; -Ya birader elinde cep telefonu var... -Geçen bizim komşular konuşurken duymuş kardeş adamın evinde olanlar ben de yok... Bitti... Bitti bütün hayırlar... Bitti bütün hasenatlar... Bitti maneviyat... Bitti... Yaşlı bir adam... Üstünde giydiği ceketin bir kaç yerinde yama... Belli ki köylü... Belli ki çiftçi. Bir pazar... Buraya çoğu köylü kadınları ve yaşlı erkekleri gelir. Tarlasında, bağında, bahçesinde yetiştirdiği ürünleri; kümesinde, ahırında hayvanların yumurtalarını, sütlerini yoğurtlarını getirirler ve nafakalarını sağlarlar. Helaldir o... Bereketlidir... Huzur vericidir... Azdır az olmasına ama her kuruşuda alın teri vardır.  ALINTERİ DEĞİL, ALTIN DEĞERİDİR.  Bir kadın.. Belli ki şehirden adına "KÖYLÜ PAZARI" denilen yere taze ve doğal ürünleri almak için gelmiş. Ona ; -"Yumurtaları ne kadara satıyorsun?" diye sordu." Yaşlı adam cevap verdi, -"Tanesi 1 lira hanımefendi" deyince, -5 liraya 8 yumurta alacağım, yoksa gideceğim.  Yaşlı satıcı şöyle cevap verdi: -"Gel istediğin fiyata al. Belki de bu iyi bir başlangıç olur, çünkü bugün tek bir yumurta bile satamadım" Yumurtaları aldı ve kazandığını (!) hissederek çekip gitti. Süslü arabasına bindi ve arkadaşıyla lüks bir restorana gitti. Orada, o ve arkadaşı, istedikleri her şeyi sipariş ettiler. Biraz yediler ve sipariş ettikleri birçok şeyi de yemeden bıraktılar. Sonra hesabı istedi. Fatura ona 150 TL'ye mal oldu. 200 TL verdi ve üstü kalsın dedi! NEDEN!!! Her zaman muhtaç olanlardan satın aldığımız zaman güç bizde oluyor? NEDEN, Biz ihtiyacı olmayan insanlara karşı cömert olduk? Bir yerde okumuştum. ▪Babam, ihtiyacı olmasa bile yüksek fiyatlarla fakir insanlardan basit ürünler satın alırdı. Bazen onlar için gereksiz şeyler alırdı fazladan para öderdi. Bu rol beni endişelendirdi ve ona, -"Neden böyle yapıyorsun.?" diye sormuştum Babam şöyle cevap vermişti : -" Bu, insanların onurunu kırmadan, yapılan yardımdır. YOĞURTÇU Osmanlı’da havanın aşırı soğuk olduğu bir günde, ermiş bir zat dışarıyı seyrediyormuş. Yoğurtçunun sesini duyup, hanımına “kap getir yoğurt alayım” der. Hanım “yoğurt var. İhtiyacımız yok” deyince, Mübarek de “Bizim ihtiyacımız yok ama yoğurtçunun ihtiyacı var ki bu soğukta sokaktan üçüncü geçişi…” der… Hayatta; iyi insanlarla, kuldan utanması olan insanlarla karşılaşmanız dileği ile. NOT: 3 Hafta kan değerleri nedeni ile TEHİR ETTİĞİMİZ ANJİYOYU inşaallah BUGÜN OLACAĞIZ.  Kardeşinize dua edermisiniz? Selam ve dua ile. Bülent ERTEKİN