BEDİÜZZAMAN VE  BEDİÜZZAMANIN SÖZLERİ. Bu yazımızda asrın büyük İslam alimlerinden Bediüzzaman Said Nursi Sözleri, Risale i Nur Alıntıları  yer almaktadır. Bu hakikatlerin üzerine ne söylenecek bir söz nede kalem oynatmayı düşünmeden yazı ile başbaşa bırakıyorum. Bediüzzaman Said Nursi Kimdir? Kısaca Bediüzzaman Said Nursi 1878 yılında Bitlis’in Hizan ilçesine bağlı Nurs köyünde dünyaya gelmiştir. Babası yörede sûfî olarak tanınan Mirza, annesi Nûriye Hanım’dır. Hayatını topluma faydalı olmak için harcamış ve Risale-i Nur Külliyatını yazmıştır. 23 Mart 1960 yılında Şanlıurfa’da vefat etmiştir. Urfa’daki Halil-ur Rahman Dergahı’na defnedildi. Ancak 12 Temmuz 1960’da 27 Mayıs Darbesi hükümetinin emriyle mezarı yıktırıldı ve bilinmeyen bir yere nakledilmiştir. BEDİÜZZAMAN SAİD NURSİ SÖZLERİ Bismillah her hayrın başıdır. Biz dahi başta ona başlarız. Sabrın mükâfatı zaferdir! Güzel gören güzel düşünür. Güzel düşünen hayatından lezzet alır. İnsanın bu dünyaya gönderilmesinin hikmeti ve gayesi: Halık-ı Kâinatı tanımak ve ona iman edip ibadet etmektir. Bizim düşmanımız: Cehâlet, zaruret ve ihtilaftır. Bu üç düşmana karşı; sanat, marifet ve ittifak silahı ile cihad edeceğiz. İman hem nurdur, hem kuvvettir. Evet hakiki imanı elde edebilen adam, kâinata meydan okuyabilir. Nefsini ıslah etmeyen başkasını ıslah edemez. İslamiyet güneş gibidir, üflemekle sönmez. Gündüz gibidir, göz yummakla gece olmaz. Gozünü kapayan yalnız kemdine gece yapar. Acaba sırf dünya için mi yaratılmışsın ki bütün vaktini ona sarfediyorsun? Kabrin arkası için çalışınız. Hakiki saadet ve lezzet ondadır. Ahirette seni kurtaracak bir eserin olmadığı taktirde, fani dünyada bıraktığın eserlere de, kıymet verme. Bizler uzun bir seferdeyiz. Buradan kabre, kabirden haşre, haşirden ebed memleketine gitmek üzereyiz. Zaman gösterdi ki! Cennet ucuz değil, cehennem dahi lüzumsuz değil. Dost istersen; Allah yeter. Yâran istersen; Kur’an yeter. Mal istersen; kanaat yeter. Düşman istersen; nefis yeter. Nasihat istersen; ölüm yeter! Evet, fenâ bir adama ” iyisin, iyisin” desen iyileşmesi ve iyi bir adama ” kötüsün, kötüsün” desen fenâlaşması çok vuku bulur. Mariz bir asrın, hasta bir unsurun; alil bir uzvun reçetesi; Kur’an’ dır. İnadın gözü, meleği şeytan görür. Her söylediğin hak olsun. Fakat, her hakkı söylemeye senin hakkın yoktur. Her dediğin doğru olmalı. Fakat, her doğruyu söylemek doğru değildir. Her şey kader ile takdir edilmiştir. Kısmetine razı ol ki rahat edesin. İnsanları canlandıran emeldir; öldüren yeistir. O’nu tanıyan ve itaat eden zindanda dahi olsa bahtiyardır. O’nu unutan saraylarda da olsa zindandadır, bedbahttır. Evet, ümitvâr olunuz. Şu istikbal inkılâbı içinde en yüksek gür sedâ İslamın sedâsı olacaktır… İstikbal yalnız ve yalnız İslamiyetin olacaktır. İman insanı insan eder. Belki insanı sultan eder. Öyleyse insanın vazife-i asliyesi iman ve duâdır. Küfür insanı gayet aciz bir canavar hayvan eder. Ahiret gibi, dünya saadeti dahi ibadette ve Allah’a asker olmaktadır. İnsanın kıymeti himmeti nispetindedir. Kimin himmeti, milleti ise, o tek başına küçük bir millettir. Her şeyi maddede arayanların akılları gözlerindedir. Göz ise mâneviyatta kördür. Adem-i rü’yet, adem-i vücuda delâlet etmez. Yani görmemek olmamaya delil olmaz. Eý Alem- i İslam! Uyan, Kur’an’a sarıl; İslamiyete maddi ve manevi bütün varlığınla müteveccih ol. Bir köy muhtarsız olmaz. Bir iğne ustasız olmaz; sahipsiz olamaz. Bir harf katipsiz olamaz, biliyorsun. Nasıl oluyor ki: Nihayet derecede muntazam şu memleket Hakim’siz olur mu? İman bir mânevi tuba–i cennet çekirdeğini taşıyor. Küfür ise, manevi bir zakkum-u cehennem tohumunu saklıyor. Demek selamet ve emniyet, yalniz İslamiyette ve imandadır. Kabir, ehl-i iman için bu dünyadan daha güzel bir alemin kapısıdır. Sivri sineğin gözünü halkeden güneşi dahi O halketmiştir. Pirenin midesini tanzim eden, manzume-i şemsiyeyide O tanzim etmiştir. Namazda ruhun, kalbin ve aklın büyük bir rahatı vardır. Hem cisme de o kadar ağır bir iş değildir. İbadetin ruhu, ihlastır. İhlas ise yapılan ibadetlerin yalnız emredildiği için yapılmasıdır. Hakiki zevk, elemsiz lezzet, kadersiz sevinçve hayattaki saadet, yalnız imandandır ve iman hakikatleri daireside bulunur. Allah’a abd olana herşey musahhardır. Olmayana herşey düşmandır. Gençlik hiç şüphe yok ki, gidecek. Eyvah! Aldandık. Şu hayat-ı dünyeviyeyi sabit zannettik. O zan sebebiyle bütün bütün zayi ettik. Evet şu güzerân-ı hayat, bir uykudur; bir rüya gibi geçti. Şu temelsiz ömür dahi, bir ruzgar gibi uçar gider. Ey nefs-i emmarem! Hem deme “Ben de herkes gibiyim.” Çünkü herkes sana kabir kapısına kadar arkadaşlık eder… Dünyevi dostlar ve rütbeler kabir kapısına kadardır. Eğer Allah’a muhabbetiniz varsa, Habibullah’a ittiba edecek. İttiba edilmezse, netice veriyor ki; Allah’ a muhabbetiniz yoktur. Bir zerre ihlaslı amel, batmanlarda halis olmayana müreccahtır. Biz öyle bir hakikâte hayatımızı vakfetmişiz ki; güneşten daha parlak, Cennet gibi güzel ve saadet-i ebediye gibi şirindir. Arkadaş! Küfür yolunda yürümek, buzlar üzerinde yürümekten daha zahmetli ve saha tehlikelidir. İman yolu ise, suda, havada ve ziyâda yürümek ve yüzmek gibi pek kolay ve zahmetsizdir. Sultan-ı Kâinat birdir. Her şeyin anahtarı O’nun yanında, her şeyin dizgini O’nun elindedir. Her şey onun emriyle halledilir. O’nu bulsan, her matlubunu buldun. Hadsiz minnetlerden, korkulardan kurtuldun. Milletin kalp hastalığı za’fı diyanettir. Bunu takviye ile sıhhat bulabilir. Layemut değilsin, başıboş değilsin, bir vazifen var. Gururu bırak. Seni yaradanı düşün, kabre gideceğini bil, öyle hazırlan.! Hazırlanınız başka daimi bir memlekete gideceksiniz. Öyle bir memleket ki, bu memleket ona nisbeten bir zindan hükmündedir. Allah nâmına ver, Allah nâmına al, Allah nâmına başla, Allah nâmına işle vesselam… Selâm ve dua ile  Bülent ERTEKİN