AMERİKA’NIN İSLÂM’I TANIMASI GEREKİR, ÇÜNKÜ...  Amerika... Siyahların ve beyazların yıllardır kavga, zulüm, cinayet ile birlikte yaşayamadıkları özgurlükler ülkesi(!) Bir lider... Siyah Müslümanların lideri...  1965 yılında şehit edilen bir kahraman, dava adamı...  Malcolm X,  Malcomx... İnsanların ilgi odağı olan bir lider, Bir aktivist... Sağlam duruşlu... Özverili... Fedakâr.. Tavizsiz bir dava adam. Kutsal şehir Mekke’yi ziyaret etmekten duyduğu mutluluğu büyük bir heyecanla satırlara döker. Malcom x, yazmış olduğu mektubu, ÖZGÜRLÜKLER ÜLKESİ diye tüm dünyanın gıpta(!) ile baktığı temelinde gözyaşı, kan ve zulüm olan bu ülkenin düşünce olarak siyah beyaz kadar uzakta olduğunun ifadeleridir. Buyrun ibretle okuyalım... Sadece okumakla kalmayıp çevrenizdekilere okutun. Buyrun o halde. ........................ Muhammed adındaki mutavafın rehberliğinde Kâbe’yi yedi kez tavaf ettim. Zemzem kuyusundan su içtim. El-Safa ve El-Merve tepeleri arasında yedi kez, koşarak gidip geldim. Eski devirlerden kalma Mina şehrinde ve Arafat dağında namaz kıldım. Dünyanın her yerinden gelen, yüz binlerce hacı vardı. Her renkten insan vardı; mavi gözlü sarışınlardan tutun da Afrikalı kara derililere değin. Ama tümümüz de, birlik ve kardeşlik anlayışına bağlı kalarak, aynı ibadeti yapmakla bütünleşiyorduk, oysa Amerika’da gördüklerimize bakıp beyazlarla ötekiler arasında hiçbir zaman, kardeşlik diye bir şeyin var olmayacağına inanırdık. Amerika’nın İslam’ı tanıması gerekir, çünkü Amerika’yı başındaki ırk belasından temelli olarak kurtarabilecek tek şey İslam dinidir.  Müslüman ülkelere yaptığım geziler sırasında, Amerikan toplumunda “beyaz” olarak damgalanabilecek kişilerle tanıştım. Konuştum, hatta onlarla aynı masada yemek yedim; ama İslam dini sayesinde bu insanların kafasında “beyaz” damgasını yiyecek hiçbir düşünce barınmamaktadır. Çeşitli renklere mensup olan insanlar arasındaki samimiyetin ve gerçek kardeşliğin böylesine hiç tanık olmamıştım; birbirlerinin renklerine aldırdıkları bile yok. Benden duyduğunuz bu sözler karşısında, kim bilir, şaşırıp kalacaksınız. Ama hac sırasında gördüklerim, karşı karşıya geldiklerim, eskiden beri sahip olduğum düşünce kalıplarının birçoklarının yeni baştan düzene sokmamı ve eskiden beri sürdürdüğüm birçok yanlışlıkları bir yana itmemi gerekli kılmıştır. Benim için pek zor olmadı bunlar katı inançların bulunmasına karşın, her zaman gerçekleri araştıran ve yeni bilgilerin, yeni deneylerin göz önüne serdiği hayat ilkelerini kabullenen birisi olmuşumdur hep. Gerçek peşinden koşturan akıldan, yapacağı her atılımda belli bir esnekliği hiç elden bırakmaması beklenir; işte ben, bu esnekliğe kapılarımı sonuna değin açık tutan bir insanım. İslam dünyasına geldim geleli on bir gün oluyor; o gün bu gündür de, gözleri maviler mavisi ve saçları sarılar sarısı ve tenleri beyazlar beyazı olan Müslüman kardeşlerle aynı yaratıcıya inandığımız için aynı tabaklardan yemekteyiz, aynı bardaktan içmekteyiz, aynı yataklarda (ya da aynı halılarda) uyumaktayız. Ve gene, “beyaz” Müslümanların sözlerinde, davranışlarında, tutumlarında; Nijerya’dan, Sudan’dan, Gana’dan gelen Afrikalı siyah Müslümanların gösterdikleri samimiyetin aynısını bulmaktayım. Hepimiz de gerçekten “kardeş” gibiyiz, çünkü bu insanların aynı ilaha yönelen inançları; kafalarındaki tüm “beyaz” imajları, davranışlarındaki tüm “beyaz” imajları, ruhlarındaki tüm “beyaz” imajları silip atmıştır. ..... Hamd, Âlemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur.” Saygılarımla, El-Hajj Malik El-Shabazz (Malcolm X) Kaynak: Çağa İz Bırakan Önderler Malcolm X, “İnsan Hakları Mücadelesi”, Recep Şentürk, İlke Yayıncılık, 5. Baskı, s, 73-77, İstanbul, 2012. Nesibe TÜKEL