Bir millet ki özünde ve sözünde bir, namusta, onurda, haysiyette, şerefte bir. Bir millet ki girdiği tüm meydan savaşlarını iman gücü ile kazanmış her daim küllerinden yeniden doğmuş. Bir millet ki alıp verdiği nefesine, yediği yemeğe, içtiği suya ALLAH'tan geldiğini bilerek şükür eden bir millet. ...Ve öyle bir millet ki elinden ekmeği, nimeti yere düşse, yerden alıp o nimeti öpüp bir de alnına koyup o nimete hürmet eden bir millet.           Yeni bir eğitim öğretim sezonuna daha başladık. İlk, orta ve lise öğrencileri için ziller yeniden çalmaya başladı. Öncelikle yeni eğitim-öğretim sistemi tüm öğretmen, öğrenci ve de velilerimize hayırlı olsun... Buraya kadar olan temenniler insani hissiyatlardır. Gönül ister ki öğrenci kardeşlerimiz ahlak, edep ve haya ekseri üzerine yetişmiş olsun.          Okulların yeni açıldığı bu dönemde Kadıköy Anadolu Lisesi'nden gelen görüntüler maalesef yüreğimizi çok acıtmıştır. İç acıtıcı ve ahlaki boyutun ne hallere geldiğinin kısa ama bir o kadar da düşündürücü görüntüler maalesef duyarlı olan herkesi üzmüştür. Hangi duygu ve düşünce ile okul bahçesinde olan öğrencilerin sınıflarına sıra ile giderken diğer öğrencilerin simit parçalarını sınıfa giren öğrencilerin üzerine atsın. Bu nasıl bir gelenektir, bu nasıl bir düşünce yoksulluğudur?           Bir ecdat düşünün ki, yere düşen ekmeği yerden alıp öpüp bir de alnına koyup o nimete hürmet ediyor, bir de o ecdadın torunlarına bakin ki yerlere nimetleri atıp kutlama yapıyor. Biz bu duruma nasıl ve nereden geldik? Kimin adetini örnek alıyoruz? Biz değil miydik nimet baş tacıdır diyen? Biz değil miydik bir dilim nimet için mücadele eden? Dün o ecdadın öpüp başına koyduğu nimetlere bu gün o ecdadın torunları yerlerde ayakları ile basıyor.          Aslına bakarsanız günümüzün çocuklarını yargılamadan önce biz bu çocuklara ne verdikte ne istiyoruz? Ya da hangi değerlerimizi öğrettik ki bugün bu çocuklardan bunun karşılığını istiyoruz? Asıl suçlu o simitleri yere atanlarla, o simit parçalarının üzerine basalar mı yoksa asıl suçlu bizler miyiz?          Asıl suçlu biziz. Çünkü bu çocuklara nimet nedir ve nimete nasıl hürmet gösterilir öğretemedik. Ve bugünde kalktık malum okulda sergilenen yüz kızartıcı durumdan dolayı çocukları suçluyoruz. Yapmayın, önce bir kendimize bakalım, biz bu çocuklara ne verdik ki ne istiyoruz.         Ancak şunu belirtmeliyim ki, derhal bu çirkin olayın yaşandığı okulun tüm yöneticileri hakkında soruşturma açılmalıdır.         Farkında mısınız, İslami değerlerden ve de İslami haysiyetlerden uzak kaldıkça maneviyatımızı da yitirmeye başladık. Bir gençlik zaman bendedir ve mekan bana emanettir şuurunda bir gençlik neredeyse azaldı. Zamanın kendinde olan ve de mekanın da kendisine emanet olduğunu şuuruna varan bir gençlik yetiştirmek zorundayız. Aksi taktirde maazallah ki yarınlar çok daha vahim olaylara gebe olabilir. Selam ve dua ile...